İnsanların bir araya gelmekten çekindiği,Ailelerin ahlak yoksunluğu ve cehaletine , dedikodu ve kibrine dayalı olarak konuşmadığı, Ben bilirim ve ben haklıyım diyenlerin, hatalarının boyutunun gökyüzüne vardığı,İnsanlarda, sevgi, saygı ve doğruluğun yerini, Benciliğin, Ön Yargı’nın ve Kendini Dünya’nın merkezinde gören bir bakış açısının yer aldığı, şu günlerde bizler, neler yapıyoruz?İhtiyaç, deyince akıllara neler geliyor? İhtiyaç sadece yiyecek ve içecek miydi acaba? Peki ya içerisine bilgi girmeyen, bilgiden mahrum zihinlere ne demeli? Kişinin kendi eli ile, kendine vermiş olduğu zararı acaba kim daha şiddetli verebilirdi yine kişinin kendisine?Dostlarım, bizler, vicdanları rafa kaldırmadan, evvela kendimize yatırım yapalım. Beyinlere yeteri miktarda yatırım yapalım diyoruz. Soruyorum sizlere, kendine hayrı olmayan, bilinçaltı kirli (psikolojisi bozuk) bireyler ve aileler kimlere ne oranda faydalı olabilirler? Nasıl bir evlat yetiştirirler? Hakla olan ilişkileri nasıl olur? Toplumda nasıl değer görürler? Not: Lütfen! Z kuşağı adını verdiğimiz (bireysel, sorgulayıcı, internet üzerinden sosyalleşen, bilgiye çabuk ulaşması nedeniyle kolay sıkılgan, anti otoriter tipler) yani şimdiki nesli, yani çocuklarınızı, Sosyal Medya’nın esiri ve kurbanı olmaktan kurtaralım. Çocuklarımızı, Bilim ve Teknoloji ışığında, onlara hayatlarının her aşamasında, birer birey gibi davranarak, kendine ve insanlığa en faydalı olacağı şekilde öz güveni ve sorumluluk bilinci yüksek bir şekilde yetişmesini sağlayarak bu yolda önündeki tüm engelleri kaldırarak yetiştirelim. Tabi önce, kendimize çeki düzen vererek ve rekabete girmeden yapalım, tüm bunları.Zira şartların eşit olmadığını da göz önünde bulunduralım. Çünkü; kolejde okuyan bir çocuk, aile yapısı, yaşantısı, ahlakı, karakteri, hayat felsefesi ve beklentileri ile Ekonomik durumu yetersiz olduğu için, ailesi tarafından okutulamayan bir çocuk, aile yapısı, yaşantısı, ahlakı, karakteri, hayat felsefesi ve beklentileri bir olabilir mi acaba? Dolayısı ile sevgili dostlarım, gidemediğimiz köy, asla bizim değildir. Felsefesi ile Empati kurarak, yarınlara sahip olabilmek adına, çocuklarımıza ve gençliğe her daim sahip çıkalım. Çünkü; bir zincirin halkası gibidir her şey, mutlak başarı, ipin ucunu asla kaçırmamaktan geçer ki; ipin ucu kaçtığı vakit toplaması zaman da alsa, hayatımıza olumsuz yönde mâl olabilir. Sevelim, Değer verelim, Sahip çıkalım, Yaşayalım ve yaşatalım ki; Ölümsüz bir nesil yetiştirebilelim. Kalın Sağlıcakla Değerli Dostlarım…